Tijdens het paasweekend heeft de JO17-1 deelgenomen aan een internationaal toernooi in het Belgische Hasselt.

Op vrijdag 30 maart zijn we met 2 prachtig beschilderde busjes vertrokken van het sportcomplex richting Hasselt. Bus 1 bestuurd door Gideon. Bus 2 door Erwin. Tijdens de eerste tussenstop bij Wijchen zat er op de parkeerplaats de stemming er al aardig in. De bekende song: “ik moet zuipen” klonk hard over de parkeerplaats en er werd volop gedanst. Oscar Veldhuis bleek toch al aardig wat minder last te hebben van zijn gekneusde voet. De krukken zwaaiden door de lucht. Waar een paar blikjes al niet goed voor zijn. Gideon en ik bespraken de reis en hadden het streven om van hier de laatste 125 km in een stuk door te rijden. Maar dat lukte niet helemaal. We hebben nog wel 3x moeten stoppen voor een plaspauze.

Tegen 17:30 kwamen we aan bij het Kiewitstadion van de plaatselijke RC Hades in Hasselt. We moesten ons daar melden bij de organisator Eurosporting. Op de parkeerplaats werden we lachend gade geslagen door de andere deelnemers. Zingend en schreeuwend gingen we richting de kantine van de club. Daar kregen we uitleg over het toernooi en de accommodatie waar we gingen verblijven. Dit was zo’n 2 km verderop in de Kindsheid Jesuschool. Een oude christelijke school. We werden op de 1^e verdieping geplaatst achterin de gang. Dat bleek achteraf ook een verstandige keuze. We mochten gelijk aanschuiven in de kantine voor de maaltijd. Lekker spaghetti Bolognese. Of zoals de jongens het noemden “gevangenis eten”. Dus werd er niet veel gegeten door de mannen.

Na het eten even uitbuiten en klaarmaken voor de eerste avond. Volgens de begeleiders in de school was het in 15 minuten te doen om naar de stad te lopen. Of we zijn verkeerd gelopen (wat onmogelijk is op een rechte weg) of ze hebben ons in de maling genomen. Het was zekers een half uur sjouwen. In het centrum aangekomen bleek dat er weinig te doen was in de stad vanwege Goede Vrijdag. Via lokale mensen werden we gestuurd naar het Kolonel Dusartplein. Daar moest het te doen zijn. En dat was ook zo. We belanden in de gezellige kroeg kafee van Gogh. Het was daar een groot feest met z’n allen.

Nadat de laatste groep met Rogier tegen 5 uur terug was en iedereen wel een beetje moe werd van de flauwe grapjes van Rogier zijn we maar gaan slapen, er stond immers nog een toernooi gepland de volgende dag.

Zaterdag 31maart

De dag begon met een gezamenlijk ontbijt in de kantine. Daarna zijn we vertrokken naar het sportpark van RC Hades. Daar werden we opgewacht door Patrick en Saskia Tieman, die op de motor waren gekomen om hun zoon Bo aan te moedigen, en door Geert, Tanja en Megan die Owen kwamen aanmoedigen (en Rogier kwamen ophalen, voor de belangrijke wedstrijd van het eerste voor zondag).

We zaten in een poule met alleen Nederlandse tegenstanders.

Helaas konden de spelers de supporters niet vermaken met het aantrekkelijke voetbal dat ze het hele seizoen al laten zien. Sommigen waren niet in staat om een fatsoenlijke bal te spelen. De eerste wedstrijd werd met 4-0 verloren. De 2^e ging al iets beter: het werd maar 3-0. Een waardeloze vertoning over deze twee wedstrijden. Tegenstanders die in de 1^e en 2^e klasse in Nederland spelen. De laatste wedstrijd van de zaterdag was tegen VVOG, die op de 2^e plek in de hoofdklasse spelen. Tijd dus voor een andere tactiek. Laurens en Lars onze keepers in de spits. Scott onze spits op de goal. Philip (normaal op 10) als linksback. Bo op 10 die het hele seizoen al laatste man speelt. We gingen de eerste helft 1-5-3-2 spelen. Het was bij rust nog maar 1-0. Dus zag er goed uit. De 2^e helft aanvallende gespeeld in een 1- 3-2-5 opstelling. Daar schok onze tegenstander van? Na hun 2-0 dachten ze de wedstrijd makkelijk uit te spelen, maar na de gestopte strafschop van Laurens en de wereld goal van Bo hadden we zelfs de gelijkmaker op de schoen.

Na het toernooi weer terug naar de school ( zonder Rogier) om met een paar man nog even te gaan zwemmen in het gemeentelijk zwembad. Na het zwemmen konden we weer aanschuiven om te gaan eten. Maar het menu zag er niet aantrekkelijk uit. Er werd gekozen om Domino’s maar op te bellen om wat pizza’s te bestellen. Na de pizza nog ff relaxen en daarna weer op weg naar het eerder genoemde plein. Nu was de kroeg de Koestal het doel. Hier werd het net zo’n feest als de avond ervoor. Een klein groepje vond het na een paar uurtjes wel genoeg. Deze zijn met mij terug naar de school gegaan. Rogier is met de overige jongens gebleven. De laatsten sliepen pas weer om 4 uur

Zondag 1 april.

We waren door het slechte resultaat van zaterdag in de Challangers Trophy ingedeeld. Op zich niet zo erg, alleen dit begon al om 9:30. Dus vroeg eruit. Voor ontbijt geen tijd meer. 5 minuten voor de wedstrijd stonden we naast het veld. De tegenstander was de thuisclub en die was er al helemaal klaar voor. Toen we 10 man klaar hadden (omdat Mert al weer aan het treuzelen was) begon de wedstrijd. We kwamen al snel op 1-0 door Thom. We hadden door dat we een betere vorm hadden dan de dag ervoor, er werd weer heel goed gespeeld. Alleen de kansen werden niet afgemaakt. In de 2^e helft werd Lars verrast door een stuiterende bal op het knollenveld. 1-1. Dit was ook de eindstand. Er moest een winnaar komen door per team 3 strafschoppen te nemen. Dit wonnen we met 2-1. Laurens stopte er 3. Maar wij misten er ook 2.

De wedstrijd hierna was tegen een Deense ploeg. Deze ploeg was wel wat sterker en ook zeer gedreven. Maar deze wedstrijd werd gewonnen met 2-0. Lars heeft gekeept, dit deed hij heel goed. De Denen waren hier minder gelukkig mee en gedroegen zich zeer onsportief tegenover Lars. Maar Lars was hier niet onder de indruk van en loste dit op zeer ludieke wijze op.

In de finale weer Lars op de goal en Laurens als voorstopper. Laurens deed dit heel goed. Hij scoorde zelfs 2x. De finale werd met 4-2 gewonnen. Winnaar van de Callangers Trophy.

We werden op het grote podium gehuldigd en werden luid toegejuicht.

Na het toernooi weer terug naar de school. Deze avond stond er friet op het menu. Dat moet toch goed te doen zijn in België. Na het eten zijn we naar ons lokaal gegaan. Daar gingen al een aantal boys op hun bedje liggen en er waren nog maar een paar spelers die nog wel even de stad in wilden. Maar er werd besloten om lekker thuis te blijven. Daar hebben we nog een hele gezellige avond gehad.

Zondag 2 april

De dag van de terugreis. Als eerste alles inpakken en daarna een beetje schoonmaken. Echter hadden we mazzel dat de schoonmaakploeg van de organisatie al aanwezig was en die hebben mooi ons lokaal schoongemaakt. Alles in de bus gepakt en op weg terug naar Almelo. Wel nog even bij het eerste tankstation ontbijten en daarna naar huis.

Tegen half twee werden we onthaald door de blije familieleden.

Het was een heel fantastisch weekend, waarin we vele verassende dingen hebben gezien. In zon weekend leer je de spelers echt kennen. Mooi om al de verschillende karakters bij elkaar te zien en dat het dan toch een echte hechte vriendenploeg is. Dit kan ons nog helpen richting het einde van het seizoen.

Ik mag wel spreken van een zeer geslaagd, maar wel zwaar weekend. Ik wil jullie dan ook namens Rogier en Gideon bedanken voor alle mooie momenten dit weekend. Hier zullen we nog lang aan terugdenken

Erwin